KUTU !

KUTU !
Bir gün bir insan kendine bir şeyler yapmaya karar vermiş. Birden ben çanak çömlek yaparım diyip bir ustanın yanına gitmiş. Usta bakmış karşısındaki istekli ama eksikleri var . Anlatsada anlamıyor . sonunda’’ ‘ Tamam ‘ demiş. Size öğreteceğim. Ancak ilk yapacağınız çömlek filan değil bir kutu olacak. Minicik kapağı olan bir kutu yapacaksınız. ‘’ Kabul etmiş insan. Usta önüne biraz toprak biraz su getirmiş. Bunu karıştırmasını istemiş. Karıştırmış bakmış çamur olmuş. ‘Ustam bundan kutu filan olmaz ‘ demiş. Usta ‘ Önce hamur yapmalısın sonra kutu yapmalısın’ demiş. İnsan uğraşmış didinmiş. Bir hamur yapmış. Usta ‘Şimdi şekil ver demiş. Koymuş bir çarkın üstüne çevir ‘ demiş. Önce çevirmeye başlamış sonra bakmış usta hamuru eviriyor çeviriyor . Şekiller veriyor. İnsan ‘ Anladım bende yaparım ‘ demiş. Başlamış hızlı hızlı çevirmeye bir şeyler yapmaya çalışmış. Bakmış olmuyor. o zaman yavaşlamış düşünmüş bakmış bir şeyler olmaya başlamış. Bir günün sonunda zorda olsa ufacık bir kutu yapmış. Usta demiş ki ‘ Bitmedi buda senin gibi henüz ham böyle bir şey olmaz . Kurusun sonra fırına girip ateşle pişsin sertleşip hamlığını atsın. İnsan sevinmiş. ‘Demek öğreniyorum. ‘ diye düşünmüş. Sabahı sabah etmiş düşmüş yola gelmiş. Fırını yakmış. Geçmiş karşısına kutusunun pişmesini beklemiş. Fırından sıcağıyla çıkarmaya kalkınca ; usta ‘ Olmaz alınmaz. Sende yanarsın oda ziyan olur soğuyacak bir gün daha bekleyeceksin. ‘ İnsan beklemiş. Koşa koşa gidip çıkarmış . Bakmış renksiz bir şey ‘ Bu olmamış . Ben böyle istemiyordum ‘ demiş. Usta ‘ Bende seni böyle istemiyorum. Bunu işi bitmiş mi bak bakalım diğerleri nasıl ‘ diye sormuş. Bakmış her biri ayrı renkte parlaklıkta bir sürü kutu , çömlek , tabak varmış. Usta ‘ O zaman otur bakalım. Önce kutuna çiz bir şeyler ‘ demiş. İnsan eline kalemi alıp bir şeyler çizmek istemiş. Usta ‘ olmaz her şeyin bir usulü yolu yordamı vardır. Bu fırçayı al.İncelikle zariflikle usulünce çiz ‘ demiş. İnsan denemiş olmamış Usta önce fırça nasıl tutulur öğretmiş. Sonra nasıl çizilir onu öğretmiş. Akşama kadar ancak çizmiş. Usta yarın gel boya’ demiş. Oda gene uykusuz bir gece geçirmiş. Sabah koşa koşa gelmiş.Almış boyaları boyamaya kalkmış. Usta ‘ Olmaz boyamanında bir uslü var ‘demiş. Onuda göstermiş. İnsan sonunda boyamış ama bakmış çok yorulmuş kolu beli , eli, gözleri yorulmuş. Sonunda bitti diye düşünürken bakmış diğerleri gibi kutusu parlak değil. Usta’ parlak olsun boyası silinmesin istiyorsan üstünü kaplayıp tekrar fırınlamalısın sonra parlak olur ‘ demiş. İnsan kabul etmiş. Ustayla bir şeyler hazırlamış hiç anlamamış. Sonra onunla kutusunu kaplamış. Kutusu birden bembeyaz olunca ‘ Olamaz ne yaptın yaptıklarımı yok ettin emeğimi ziyan ettin ‘ demiş. Usta gülmüş ‘ Bu işin ustası sen misin ben miyim ? Seyret ve öğren demiş. Sonra kutuyu bir yere koyup ‘ Burada kuruyacak yarın fırına koyacaksın ‘ demiş. Gene uykusuz bir gecenin sonunda insan kutuyu fırına koymuş. Fırının kapısı açılınca gözlerine inanamamış. Hayallerindekinden bile güzel bir kutu duruyormuş. Almak istemiş usta ‘ hala öğrenmedin mi soğuması lazım yarın gel al ‘ demiş. Sabah insan gelince kutusunu verirken ‘ Burada ne öğrendin ‘ demiş. İnsan ‘ Hamdım piştim . Pişmek ise sabretmekmiş. Öğrendim ‘ demiş. Usta ‘ Güzel en ufacık bir şeyi bile yapmak ne kadar zormuş öğrenmene sevindim ‘ demiş.
Hiçbir emek küçük görülmemeli. Hiçbir şey basite alınmamalı bu dünyada.
Mavi İlkay Masal.
Wow wonderful story! Yes nothing to be underestimated and everything learning should take seriously! Thanks for sharing 😊👍
BeğenLiked by 1 kişi
Beautiful Story yes nothing should be underestimated and everything should learn seriously. Thanks for sharing 🙂😊
BeğenLiked by 1 kişi
Thank you. Nothing in life is taken lightly. I thank you for your comments.
BeğenBeğen
It’s pleasure of mine stay blessed ❣️💕
BeğenLiked by 1 kişi
🙂
BeğenBeğen
Thank you. For your nice sharing. 🙂
BeğenBeğen