GEYİKTEN ÖCÜNÜ ALAN AT

GEYİKTEN ÖCÜNÜ ALAN AT
Zaman öyle bir zamanmış ki geyikler ve atlat özgürce ormanlarda koşturur yaşarlarmış.
Atlar insanoğluna kul olana kadar başıboş yaşarlarmış gönüllerince .İnsanoğlu ot yerken eşeği , atı, geyiği ormanlarda gezerlermiş.
O mutlu günlerde geyik bir kazık atmış ata at dururu mu öç almanın peşine düşmüş. Düşünmüş düşünmüş bakmış bir çözüm bulamıyor oda düşünüp taşınıp insanoğluna gidip yardım istemiş.
At:’ Sen kurnazsın bana yardım et’ demiş.
İnsanoğlu da yardım etmiş. Önce atın sırtına binip ağzına gemi takı vermiş düşmüş geyiğin peşine at öç alacak ya insanoğlu ne derse yapmış. İnsanoğlu halinden memnun . Sonunda ormanda geyiği kıstırıp haklamış. Sonrada etini bir güzel yemiş at geyikten öcünü alınca insanoğluna teşekkür edip gitmek istemiş. Ama insanoğlu akılı hiç işine çok yarayan atı bırakır mı!
İnsanoğlu: ‘ Bırakmam sende iş var ‘ demiş.
At gitmek için ısrar edince ;
İnsanoğlu: ‘ Sana ahır yapayım gir içine bol bol ye iç yat ‘ demiş.
İşte o zaman at anlamış tongaya geldiğini. Ne yaptığını bir öç uğruna özgürlüğünden olduğunu.
Hürriyet olmadan yemişsin içmişsin ne fayda . At anlamış anlamasına da ahıra irmiş yuları takmış. Ölünceye kadar kölelikten de kurtulamamış.
👍
BeğenLiked by 1 kişi
🙂
BeğenLiked by 1 kişi