BEN ÖĞRETMEN OLDUM !

Ben Öğretmen Oldum !

                             BEN ÖĞRETMEN OLDUM!
   Ah büyükler.

 Şimdi bunu neden söyledim.

  Okulda sürekli öğretmenlerimiz geri dönüşümün önemini anlatıyor du .  Bende evde öğrendiklerimi uygulamak istedim. Ama ne mümkün mü!

Annem ve babam bütün ricalarıma rağmen bunu yapamayacaklarını evde çöp biriktirilemeyeceğini söyleyip duruyorlardı.

  Bende bir gün alışverişte çöp poşeti aldım sonrada evde çöp atma işini üstlendim. Aldığım çöp poşetlerine çöpleri ayrıştırıp koymaya başladım. Bir poşet kağıt ve plastikler bir poşette metal ve camlardı. Daha fazlasını yapamasam da onları ayrıştırabiliyordum. Sonra küçük bir poşette pilleri de biriktirmeye başladım .

Peki bu çöpleri nereye mi koyuyordum ? Çöpleri odamdaki balkonda topladım. Derken hafta sonu geldi ve annem evi temizlerken çöpleri buldu . Tabii ki evde kıyamet koptu . Babam araya girmese ceza bile alacaktım. Topladığım geri dönüşüm atıklarına mı ne oldu tabi çöpü boyladı kimseye bir faydaları da olamadı.

   Ben ne mi yaptım ısrarla toplamaya devam ettim ve annemin temizlik gününden bir gün önce bir konuşma yapmaya karar verdim aynı öğretmenimizin bize anlatığı gibi anlatacaktım. Ailemin dikkatini çekebilmek i.inde öğretmenimin taklidini yapacağımı söyledim.

    Annemin dolabına girip onun takımını siyah ceketini aldım altına da kendi eteğimi giydim . Gözüme de annemin  gözlüklerimi takacaktım.

     Yemekten sonra babam gazetesini okurken annem meyve soyuyordu ve ben öğretmenim olarak içeri girdim.

 Kız : Ihım ıhım . (Babam ile annemin ilgisini çekmeye çalışıyordum)

  Babam ve anne bakmadı bile sadece babam ;

 Baba: ‘Ödevin bitimi bakalım. Birazdan yatacaksın. Okula geç kalmak istemiyorsan zamanında yatıp kalkmalısın deyip ‘göz ucuyla bakınca gülmeye başladı.

 Annemde onun neye güldüğüne bakınca beni görüp babam gibi gülmeye başlamıştı. Elindeki meyveyi bıraktı ;

 Anne: Bu ne hal benim ceket pek yakışmış diyerek gülerken.

 Babam: ‘Benim kızım şimdi kim olmuş acaba ! ‘ dediğinde aradığım fırsattı.

 Kız: Ihım ıhım . Evet te çocuklar ders sosyal şimdi sizinle çöpleri konuşacağız. Sizce çöp nedir . Evet Arif söyle bakalım çöp neye denir.

  Babam şaşkın şaşkın yüzüme bakarken oyunuma karar verdi ve gülerek : Öğretmenim çöp kullanamadığımız , artık bir işe yaramayan her şeye çöp denir.

 Kız:  Arif aferin.

 Kız: Peki Sibel sende çöplere birkaç örnek ver bakalım.

 Annemde: Benim kızım öğretmen mi olmuş.

 Kız: ıhım ıhım.

 Sibel: Peki  peki. Öğretmenim. Mesela süt kutuları sütü içtiğimizde onların bulunduğu kutuya ihtiyacımız kalmıyor onlar çöp oluyor. Sonra su içtiğimiz şişeler su bitince çöp oluyor. Mesela portakalın kabukları, yumurtanın kabukları bunlar çöptür.

 Kız: Sibel sana da aferim. Şimdi Arif artık kullanılmayan piller çöp müdür söyler misin? Yada eskimiş kullanmadığımız araba lastikleri.

  Arif: Evet çöptür öğretmenim.

  Kız: Sibel içmediğimiz tarihi geçmiş ilaçlar i kullanılıp kötü olmuş yağlar çöp müdür.

  Sibel: Evet öğretmenim çöptür.

  Kız : Hım aferin. Şimdi sizinle bir deney yapacağız.

  Mutfaktan bir tabak bir bardak su ve yağlık ile geldim.

 Kız: Sibel annen kötü olmuş yağları ne yapıyor ?

 Sibel: Öğretmenim annem yağları kavanoza koyup çöpe atıyor. Sonra da kullandığı tavayı filan yıkıyor.

 Kız: Peki tavada hala yağ var öyleyse ve onu suya tutuyor . Şimdi deneyimizi yapalım.

  Bakın bu boş bir tabak içine su koyuyorum. Şimdi biz bu tabak dolusu suyu göl kabul edelim ve yağdanlığı tabağa çevirdiğimde annemin gözlerindeki endişeyi görmeliydiniz. Tam yapma diyecekti babam engelledi. Bense su dolu tabağa sadece bir damla yağ damlattım ve o damla parçalanıp bütün suyu kapladı.

 Anne o tavayı suyla yıkıyınca ne oldu gördün mü. Bütün bir gölü kirletti. Artık içme suyunuz kalmadı.

  Şimdi. Bakın çocuklar her şey çöp değildir. Bazı atıklar geri dönüştürülebilir şeylerden oluşur onları toplayıp geri dönüşüm merkezlerine götürürseniz tekrar kullanılacak ürünlere dönüştürülür.

 Annem ve babam işin geldiği noktadan memnun değildi ve konuyu kapatmaya kararlıydı. Bense anlatmakta ısrarlıydım.

   Mesela çöp zannettiğiniz geri dönüştürebileceğimiz şeylere örnek verecek olursak . Sibel mesela süt kutuları , su şişeleri çöp değildir onlar geri dönüştürülebilir atıktır . Nasıl mı? Mesela su şişeleri neyden yapılır Sibel?

 Anne: Bu oyundan sıkılmıştı cevap vermek istemedi.

  Kız: Sibel sana bir soru sordum .

 Anne: Plastiktir öğretmenim.

 Kız: Peki Sibel  plastik dönüştürülürse ne olarak kullanılır ?

 Anne: Öğretmenim gene su şişesi olur her halde .

 Kız: sadece su şişesi olmaz Sibel . Sibel o şişeler dönüştürülerek serum şişesi, gözlük çerçevesi, kablo , otobüste tutunduğun tutacak, çamaşır asarken kullandığın mandal, şampuanın şişesi gibi bir çok şey olur. Mesela Süt kutusu ne olur dersiniz. Mesela defter, koli, babanızın okuduğu gazete , eşyalarınızı taşıdığınız kese kağıdı yada kağıt torba hediyelerinizi koyduğunuz kutu olur.

  Kız: Peki geri dönüşüme götürmezsek ne olacak gene gözlüğümüz var , serum şişleri gene var . Önemli değil bir şey olmaz diyeceksiniz.Peki Arif söyle bakalım çöpe atığımız bir su şişesi doğada ne kadar zamanda yok olur. Bakın çocuklar toplana çöpler imha edilmez bir yerlerde biriktirilir ve orada çürümeye terk edilir buna göre cevap verin.

 Arif: Ne olacak öğretmenim beş on yılda yok olur bu arada yenisi üretilir.

  Sibel: Yenisi daha sağlıklı olur öğretmenim.

  Kız : Öylemi dersiniz. Şimdi Bir malzemeyi geri dönüştürmek daha kısa ve kolay bir iştir. Bunun için büyük fırınlarda eritilip tekrar şekilendirilirler yani ısıyla dezenfektede olurlar. Ayrıca yeniden üretmek hem çok uzun hem de çok masraflıdır. Ayrıca her kaynağın bir sonu vardır ve elinde olanları tekrar tekrar kullanmak daha iyidir.

 Baba: Peki öğretmenim ilaçlar onlarda dönüştürülebilir mi?

  Kız: Hayır çocuklar . Ancak ilaçlar çöpe atılmamalıdır. Kullanılmayan  İlaçlar eczanelere götür teslim edilmelidir. Onlarda toplayıp il sağlık müdürlüklerine veririler onlarda uygun şekillerde onları imha ederler. İmha edilmeli ki çöplerin toplandığı alanlarda bir çok hayvan var ayrıca çöpteki maddeler toprağa karışıyor yani o hayvanlar ve toprak ilaçlardan zarar  görüyorlar .İŞ te bunu engellemek için toplanıp eczaneye teslim edilmeli.

 İşte benim öğretmen olduğum gün.

Mavi İlkay Masal.

Değerlendirme: 1 / 5.

3 yorum

  • Ah bunlar çocuklarımıza öğretiliyorsa ne mutlu bize. Ben sokağa dondurma kağıdını atan 7-8 yaşlarında çocuğa
    – yakışıklı kağıdın düştü sanırım çöp az ilerde atabilirsin dedim
    Çocuk tam uzanıp alacakken annesi
    – size ne belediye çöpçüsü var temizler,sakın elleme oğlum dedi. 😡Sonra bu hanımlar orda, burda temizlikten bahsederler. 😡

    Liked by 1 kişi

Bir Cevap Yazın

Aşağıya bilgilerinizi girin veya oturum açmak için bir simgeye tıklayın:

WordPress.com Logosu

WordPress.com hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Twitter resmi

Twitter hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Facebook fotoğrafı

Facebook hesabınızı kullanarak yorum yapıyorsunuz. Çıkış  Yap /  Değiştir )

Connecting to %s