HAYAT ENGEL TANIMAZ – KRAL İSTEYEN KURBAĞALAR

KRAL İSTEYEN KURBAĞALAR
Kurbağalar demokrasiden bıkmış; bir vak vak, bir kıyamet,
İllallah ! medet! Gökleri tutmuş bağrışmaları.
Peki, demiş vak vak tanrı ; krallık yapmış cumhuriyeti.
Ağzı var dili yok,vurdumduymaz bir kral inmiş göklerden.
Güm diye düşmüş. Çamurlugiller( ödlektirler) cup diye atlamışlar suya.Her biri bir deliğe girmişler. Kral kalmış ortada. Yaman bir dev geldi sanmış kurbağalar.
Uzun zaman başını çıkarıp bakan olmamış. Oysa korktukları şey bir kütükmüş. Ama öyle ciddi , öyle heybetliymiş ki kütük, ilk çıkan kurbağa yüzeye zor çıkmış. Korkudan titreye titreye çıkmış ve yaklaşmış koca devletliye. Diğerleri de bakmış bir şey olmuyor onlarda çıkmışlar.
Kralın dört bir yanı kurbağa olmuş. Omuzuna oturanlar bile olmuş. Bu ne biçim bir kral ? Vur ağzından lokmasını al : Yok böyle kral olmaz.
Başlamışlar vak vak tanrıya dert yanmaya ‘ aman bize ağzı burnu oynayan birini yolla ‘demişler.
‘ Peki’ demiş vak vak tanrı. Bu sefer balıkçıl yollamış. Bu kralın ağzı pek işlekmiş. Bir sağa bir sola gagasını sallamış. Her seferinde bir kurbağa gitmiş. Ye babam ye ..
Kurbağalar basmış yaygarayı . Ama kızan vak vak tanrı olmuş.; Kesin artık şamatayı. Demokrasi veririz olmaz, gökten kral indiririz uslu, babacan gene vak vak…
‘ Kesin artık şamatayı. Bir yiyip bir şükredin yeni krala yoksa daha beteri gelir bu sefer ‘demiş.
J .de La Fontaine